Bu makale, Carlos Saldanha yönetmenliğindeki Ferdinand adlı animasyon filminin psikanalitik kuramlar çerçevesinde kapsamlı bir analizini sunmaktadır. Çalışmada, Freud’un topografik ve yapısal modeli ile psikoseksüel gelişim kuramı temel alınarak, filmdeki karakterlerin içsel çatışmaları, bilinç dışı arzuları ve toplumsal normlara karşı verdikleri mücadeleler detaylandırılmaktadır. Ferdinand karakteri, içgüdüsel olarak şiddetten kaçınmayı seçerken, aynı zamanda kendisine dayatılan beklentilere karşı direnç göstermektedir. Bu durum, Ferdinand’ın kimlik arayışı sürecinde barışçıl bir yaşam arzusu ile çevresinin ondan beklediği rollere karşı bir meydan okuma olarak ele alınmaktadır. Makale, Ferdinand’ın çocukluk döneminden itibaren gelişen kimlik sürecini, bilinç dışı arzularını ve ego ile süperego arasındaki çatışmalarını, Freud’un psikanalitik kuramları ışığında çözümlemektedir. Çalışma ayrıca, animasyon filmlerinin eğitim ve terapi süreçlerinde bir analiz aracı olarak kullanılabileceğini vurgulamaktadır. Ferdinand filmi, bireysel kimlik arayışını ve toplumsal beklentilere karşı verilen mücadeleyi güçlü bir şekilde işleyen, zengin bir anlatı olarak değerlendirilmektedir. Bu analiz, filmin bilinç dışı arzular, ego, süperego ve psikoseksüel evreler arasındaki dinamikleri nasıl ortaya koyduğunu derinlemesine irdelemektedir.