Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB), kısıtlı iletişim becerileri ve yineleyici davranış örüntüleri ile kendini gösteren, her ırk ve etnik grupta ortaya çıkabilen nörogelişimsel bir bozukluktur. Bozukluğun zorlayıcı doğasına ek olarak OSB’li bireyler, toplumdaki normal gelişim gösteren diğer insanlara kıyasla daha sık kronik rahatsızlıklara yakalanmaktadır. Bu kronik hastalıklar ise çoğunlukla sindirim sistemi bozuklukları, alerjiler ve epilepsi gibi alt türleri çeşitli olan rahatsızlıklardan oluşmaktadır. Kronik rahatsızlıkların sağlığa olumsuz etkilerinin olmasının yanı sıra bu bireyler ve bakım verenleri sağlık hizmeti alırken çeşitli sorunlar yaşamaktadır. OSB’li bireylerin iletişim becerilerindeki yetersizlikleri, duyusal alandaki problemleri sebebiyle bu bireyler yeterli biçimde hizmet alamamakta, sağlık çalışanlarının OSB ile ilgili bilgi eksikliği nedeniyle bakım verenler de olumsuz deneyimler edinmektedir. OSB’li bireyler ile bakım verenlerinin sağlık hizmetine ulaşma ve sürdürmedeki sorunlarının çözümü için öncelikle sağlık ekiplerinin bu alanda eğitim alması ve sağlık sisteminde köklü değişikliklerin yapılması önerilmektedir. Muayene ve tedavi süreçleri otizmli bireylere özel şekilde yapılandırılmalı ve fiziki koşullar iyileştirilmelidir.

Anahtar Kelimeler:Otizm spektrum bozukluğu,Kronik hastalıklar,Sağlık çalışanları,Bakım veren,Komorbidite,Nörogelişimsel bozukluk

Autism Spectrum Disorder (ASD) is a neurodevelopmental disorder that manifests with limited communication skills and repetitive behavioral patterns, and it can occur in individuals of any race and ethnicity. In addition to the challenging nature of the disorder, individuals with ASD are more prone to chronic illnesses compared to their counterparts in the neurotypical society. These chronic illnesses often include various subtypes, such as digestive system disorders, allergies, and epilepsy. In addition to the negative impact of chronic illnesses on health, individuals with ASD and their caregivers encounter various challenges when seeking healthcare services. Due to communication deficiencies and sensory issues, individuals with ASD often do not receive adequate healthcare services, and caregivers may have negative experiences due to healthcare professionals' lack of knowledge about ASD. To address the challenges faced by individuals with ASD and their caregivers in accessing and maintaining healthcare, it is recommended that healthcare teams receive training in this area, and fundamental changes are made in the healthcare system. Examination and treatment processes should be tailored specifically for individuals with autism, and physical conditions should be improved.

Keywords:Otizm spektrum bozukluğu,Kronik hastalıklar,Sağlık çalışanları,Bakım veren,Komorbidite,Nörogelişimsel bozukluk

Dikkat kavramı, zihnin birden fazla mümkün nesne ya da düşünce dizileri arasından seçim yapabilme kapasitesi olarak ilk kez tanımlanmıştır. Günümüzde modern dikkat araştırmaları, bu kapsamlı tanımı temel alarak ilerlemektedir. Dikkat testi kavramı ilk olarak tonik uyanıklık, fazik uyanıklık, seçici dikkat ve sürekli dikkat gibi dikkatin farklı yönlerini değerlendirmek için bir araç olarak ortaya atılmıştır. Bu araştırma, dikkat testi ile ilgili yapılan çalışmaların derlendiği ilk bibliyometrik analizdir. Bu çalışmada daha kapsamlı sonuçlar verdiği için Scopus arama motoru tercih edilmiştir. İlgili arama motorundan veriler 22.03.2024 tarihinde indirilmiştir. Bu veriler VOSviewer ve Biblioshiny paket programları ile tespit edilmiştir. “Dikkat Testi (Attention Test)” ile ilgili araştırmaların dünya çapındaki bilimsel başarıları araştırılıp değerlendirilmiştir. En sık yayın yapan araştırmacılar belirlenmiş, bölgesel dağılımlar ve anahtar kelimelere göre yayınlar haritalandırılmıştır. Analizlere göre makale sayısı bakımından en üretken ülke Amerika’dır. En üretken yazarın ise “Schmidt SL” olduğu görülmektedir. Dikkat testi konusunda en fazla yayın yapan dergi PLOS ONE, en fazla yayın yapan üniversite Harvard Medical School’dur.

Anahtar Kelimeler:Dikkat eksikliği,Dikkat testi,Bibliyometrik analiz,VOSviewer,Biblioshiny

Attention was first defined as the capacity of the mind to choose among multiple possible objects or sequences of thoughts. Today, modern attention research is based on this comprehensive definition. The concept of attention testing was first introduced as a tool to assess different aspects of attention such as tonic vigilance, phasic vigilance, selective attention and sustained attention. This study is the first bibliometric analysis of studies on attention testing. For this study, Scopus search engine was preferred because it provides more comprehensive results. Data were downloaded from the relevant search engine on March 22, 2024. These data were identified with VOSviewer and Biblioshiny package programs. Scientific achievements worldwide in research related to "Attention Test" were investigated and evaluated. The most frequently publishing researchers were identified and publications were mapped according to regional distributions and keywords. According to the analyses, the most productive country in terms of the number of articles is the USA. The most productive author is "Schmidt SL". The journal with the highest number of publications on attention testing is PLOS ONE and the university with the highest number of publications is Harvard Medical School.

Keywords:Dikkat eksikliği,Dikkat testi,Bibliyometrik analiz,VOSviewer,Biblioshiny

Kadınlara yönelik şiddet, ülkemizde hala güncelliğini koruyan önemli bir sorundur. Şiddet fiziksel gücün istemli olarak kişinin kendisine veya bir başkasına ya da gruba tehdit veya eylem olarak kullanılması sonucunda ölüme, hasara veya yoksunluğa sebep olması olarak tanımlanmıştır. Kadına yönelik şiddet genel olarak fiziksel, cinsel, duygusal, psikolojik ve ekonomik şiddet olmak üzere sınıflandırılmaktadır. Aile İçi Şiddet Araştırması verilerine göre; Türkiye’de yaşayan kadınların %44’ü duygusal, %36’sı fiziksel, %30’u ekonomik ve %12’si cinsel şiddete maruz kalmaktadır. Evlilik yaşının küçük olması, düşük eğitim seviyesi, kadının gelirinin daha yüksek olması, erkeğin düzensiz işe sahip olması, görücü usulü evlilik, tecavüz mitleri, istenmeyen gebelik, namus kültürü, cinsiyetçilik, alkol ve madde kullanımı, çocukluk çağı istismarı, mağdurun suçlanması, medya, göç ve sosyal destek eksikliği şiddet eyleminde etkili bulunmuştur. Kadına yönelik şiddetin Türkiye örnekleminde azaltılabilmesi için eğitim sistemi, sağlık hizmetleri, sosyal hizmetler, hukuk süreçleri, sivil toplum kuruluşları ve medya yayınlarını kapsayan bütüncül bir yaklaşım gerekmektedir. Bu doğrultuda birçok bakanlık birlikte hareket etmelidir. Bu derlemenin amacı kadına yönelik şiddet konusunda etkili olan faktörleri incelemek, alan yazındaki eksiklere dikkat çekmek ve daha sonra gerçekleştirilecek olan araştırmalara kaynak oluşturmaktır. Gelecek çalışmalarda kadına yönelik şiddetin önlenebilmesi için ne tür programların geliştirilmesi gerektiği araştırılmalıdır.

Anahtar Kelimeler:Iddet,Kadına yönelik şiddet,Medya,önleyici programlar

Violence against women remains a significant issue in Türkiye. Violence can be defined as the use of physical force, power, or threats against oneself, another person, or a group, resulting in death, injury, or deprivation. Violence against women is generally categorized into physical, sexual, emotional, psychological, and economic forms. According to the Domestic Violence Research report 2014, “44% of women in Türkiye experience emotional, 36% physical, 30% economic, and 12% sexual violence.” Factors such as early marriage, low education level, higher income of women, irregular employment of men, arranged marriages, rape myths, unwanted pregnancy, honor culture, sexism, substance abuse, childhood trauma, victim blaming, media, migration, and lack of social support have been found to contribute to violence. To prevent violence against women comprehensive approach covering education, security, health, social services, law, civil society organizations, and media is required. Relevant ministries should collaborate to address these issues. The purpose of this review is to examine factors influencing violence against women, highlight gaps in the literature, and provide a foundational resource for future research. Future studies should focus on developing programs to restrain violence against women.

Keywords:Iddet,Kadına yönelik şiddet,Medya,önleyici programlar

Çocuk istismarının ağır ve kronik bir türü olan başkasına yüklenen yapay bozukluk, genellikle çok küçük yaştaki çocukların bakım verenlerinin kendi psikolojik ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla çocukları üzerinde çeşitli istismar edici yollarla hastalık oluşturmasına karşılık gelir. Çocuklar bakım verenlerinin sahip olduğu psikiyatrik bozukluk sonucu kronik şekilde kötü muameleye maruz kalmaktadırlar. Tıbbi sistem içerisinde fark edilmesi kolay olmayan bu bozukluk nedeniyle çocuk üzerinde geri döndürülemeyen kalıcı hasarlar oluşmakta, hatta bazı vakalarda durum çocuğun ölümüyle sonuçlanmaktadır.Oldukça ilgili görünen ve çocuğu için yardım bulma niyeti ile sürekli tedavi arayışında olan bakım verenin, hastalık semptomları gözlenen çocuğuna yapılan müdahaleler tıbbi tedaviye yönelik olmakta, semptomların asıl sebebi olan bakım verenin psikiyatrik bozukluğunun anlaşılması oldukça zaman alabilmektedir. Bahsedilen bozukluk, yaygınlığı oldukça düşük olmasına rağmen ağırlık bakımından yüksek olması, tespit edilmesi bakımından ise zor ve zaman alıcı olması sebebiyle önemle incelenmesi gereken bir istismar türüdür. Bu derlemenin amacı, yapay bozukluk ve başkasına yüklenen yapay bozukluğu tanımlamak, başkasına yüklenen yapay bozukluğa sahip bakım verenin özelliklerini, istismarın bu formunun çocuk üzerindeki psikolojik etkilerini incelemektir.

Anahtar Kelimeler:Munchausen by proxy sendromu,Başkasına yüklenen yapay bozukluk,Bakım verenin yapay bozukluğu,çocuk istismarı

A form of severe and chronic child abuse, factitious disorder imposed on another (FDIA) typically involves caregivers inducing illness in children, to meet their own psychological needs through various abusive methods. Due to the difficulty of detection within the medical system, this disorder can lead to irreversible harm to the child and even result in the child's death. Interventions for the child exhibiting symptoms of the disorder, seemingly concerned and continuously seeking treatment for their child, are often directed towards medical care. However identifying the caregiver's psychiatric disorder, the true cause of the symptoms, can be time-consuming. Although the prevalence of this disorder is low, its severity and difficulty of detection could lead abuse make it a topic of critical importance. The purpose of this review is to define FDIA, examine the characteristics of caregivers with FDIA, and explore the psychological effects of this form of abuse on children.

Keywords:Munchausen by proxy sendromu,Başkasına yüklenen yapay bozukluk,Bakım verenin yapay bozukluğu,çocuk istismarı

Bu araştırmanın amacı, ilkokul 3. ve 4. sınıf öğrencilerinin algılanan stres düzeyleri ile yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırma, Gaziantep’te bulunan bir ilkokulda 220 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama araçları olarak 7-11 yaş arası çocuklar için algılanan stres düzeyi ölçeği, çocuklar için yaşam doyumu ölçeği ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde bağımsız gruplar t testi, Pearson korelasyon analizi ve basit doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Bağımsız gruplar t testi sonucunda kız öğrencilerin algılanan stres düzeylerinin erkek öğrencilere göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulunmuştur. Korelasyon analizi sonucunda, algılanan stres ile yaşam doyumu arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır. Regresyon analizi sonuçları, algılanan stresin yaşam doyumunu %16 oranında yordadığını göstermektedir. Araştırmanın bulguları, literatürdeki diğer çalışmalarla tutarlılık göstermektedir. Araştırma sonuçları, öğrencilerin yaşam kalitelerini artırmak ve sağlıklı psikolojik gelişimlerini desteklemek için, stres kaynaklarının azaltılması ve stresle başa çıkma becerilerinin geliştirilmesinin önemini vurgulamaktadır. Araştırma sonuçlarından hareketle, eğitim kurumları ve ebeveynler tarafından çocukların stres düzeylerinin izlenmesi ve gerekli önlemlerin alınması önerilmektedir. Öğrencilerin yaşam doyumunu artırmak için geliştirilecek grup rehberliği programlarına stresle başa çıkmaya yönelik etkinlikler eklenebilir.

Anahtar Kelimeler:Algılanan stres,Ilkokul öğrencileri,Yaşam doyumu

The purpose of this study is to examine the relationship between perceived stress levels and life satisfaction of third and fourth grade primary school students. The study was conducted with 220 students at primary school in Gaziantep, Türkiye. Perceived stress level scale for children aged 7-11, life satisfaction scale for children and personal information form were used as data collection tools. Independent groups t-test, Pearson correlation analysis and simple linear regression analysis were used. As a result of the independent groups t-test, it was found that perceived stress levels of female students were significantly higher than male students. And as a result of the correlation analysis, a significant negative relationship was found between perceived stress and life satisfaction. The regression analysis results showed that perceived stress predicts life satisfaction by 16%. The findings of this study are consistent with other studies in literature. The research results emphasize the importance of reducing stress sources and developing stress coping skills in order to increase the quality of life of students and support their healthy psychological development. Based on the research results, it is recommended that educational institutions and parents monitor children's stress levels and take the necessary precautions. Activities aimed at coping with stress can be added to group guidance programs to be developed to increase students' life satisfaction.

Keywords:Algılanan stres,Ilkokul öğrencileri,Yaşam doyumu

Bu makale, Carlos Saldanha yönetmenliğindeki Ferdinand adlı animasyon filminin psikanalitik kuramlar çerçevesinde kapsamlı bir analizini sunmaktadır. Çalışmada, Freud’un topografik ve yapısal modeli ile psikoseksüel gelişim kuramı temel alınarak, filmdeki karakterlerin içsel çatışmaları, bilinç dışı arzuları ve toplumsal normlara karşı verdikleri mücadeleler detaylandırılmaktadır. Ferdinand karakteri, içgüdüsel olarak şiddetten kaçınmayı seçerken, aynı zamanda kendisine dayatılan beklentilere karşı direnç göstermektedir. Bu durum, Ferdinand’ın kimlik arayışı sürecinde barışçıl bir yaşam arzusu ile çevresinin ondan beklediği rollere karşı bir meydan okuma olarak ele alınmaktadır. Makale, Ferdinand’ın çocukluk döneminden itibaren gelişen kimlik sürecini, bilinç dışı arzularını ve ego ile süperego arasındaki çatışmalarını, Freud’un psikanalitik kuramları ışığında çözümlemektedir. Çalışma ayrıca, animasyon filmlerinin eğitim ve terapi süreçlerinde bir analiz aracı olarak kullanılabileceğini vurgulamaktadır. Ferdinand filmi, bireysel kimlik arayışını ve toplumsal beklentilere karşı verilen mücadeleyi güçlü bir şekilde işleyen, zengin bir anlatı olarak değerlendirilmektedir. Bu analiz, filmin bilinç dışı arzular, ego, süperego ve psikoseksüel evreler arasındaki dinamikleri nasıl ortaya koyduğunu derinlemesine irdelemektedir.

Anahtar Kelimeler:Psikanalitik kuram,Yapısal model,Topografik model,Psikoseksüel gelişim,Animasyon

This article presents a comprehensive analysis of the animated film Ferdinand directed by Carlos Saldanha within the framework of psychoanalytic theories. In this study, the internal conflicts, unconscious desires and struggles of the characters in the film are detailed based on Freud's topographic and structural model and psychosexual development theory. While the character Ferdinand instinctively chooses to avoid violence, he also resists the expectations imposed on him. This situation is considered as a challenge to the roles expected of him by his environment and the desire for a peaceful life during Ferdinand's search for identity. The article analyzes Ferdinand's identity process, his unconscious desires and the conflicts between ego and superego, which develop from childhood, in the light of Freud's psychoanalytic theories. The study also emphasizes that animated films can be used as an analysis tool in education and therapy processes. The film Ferdinand is evaluated as a rich narrative that powerfully handles the search for individual identity and the struggle against social expectations. This analysis delves into how the film reveals the dynamics between unconscious desires, ego, superego and psychosexual stages.

Keywords:Psikanalitik kuram,Yapısal model,Topografik model,Psikoseksüel gelişim,Animasyon

Üstbiliş, bireyin bilişsel süreçlerini fark etme, bu süreçlere dayalı stratejiler geliştirme ve stratejileri duruma uygun şekilde düzenleme becerisini ifade eder. Flavell’in modeline göre üstbiliş, öğrenme ve düşünme süreçlerinin izlenmesini, değerlendirilmesini ve gerektiğinde düzenlenmesini sağlar. Üstbilişsel bilgi, bildirimsel, prosedürel ve koşullu bilgi olarak sınıflandırılır. Bu bilgi türleri, bireyin düşüncelerine yönelik farkındalık düzeyini artırır ve öğrenme süreçlerini daha etkin hale getirir. Üstbilişsel inançlar, bireyin düşüncelerine atfettiği değeri ifade eder ve olumlu veya olumsuz olabilir. Olumlu üstbilişsel inançlar, endişe veya ruminasyon gibi süreçlerin yararlı sonuçlar doğurabileceği inancını içerirken, olumsuz üstbilişsel inançlar bu süreçlerin kontrol edilememesi durumunda zarar verebileceği korkusunu taşır. Psikopatolojilerde, olumsuz üstbilişsel inançların yaygın olduğu ve bireylerin işlevsiz düşünce kalıpları geliştirdiği gözlemlenmektedir. Psikopatolojilerle ilişkili olarak, üstbilişsel işlevlerdeki bozuklukların bilişsel süreçleri olumsuz etkileyerek anksiyete bozuklukları, depresyon, obsesif kompulsif bozukluk, travma sonrası stres bozukluğu, yeme bozuklukları gibi ruhsal bozuklukların gelişiminde önemli rol oynadığı görülmüştür. Meta bilişsel kontrolün yetersizliği kişinin işlevsiz düşünce şemaları kurmasına ve uyumsuz başa çıkma becerileri geliştirmesine neden olabilmektedir. Bu süreçlerin olumsuz sonuçları zihinsel bozuklukların kötü gidişine neden olabilir. Bu derleme, üstbilişin temel kavramlarını ve ruhsal bozukluklarla ilişkisini ele alarak, üstbilişsel süreçlerin duygusal düzenleme ve bilişsel değerlendirme üzerindeki etkilerini vurgulamaktadır. Üstbilişin incelenmesi, psikopatolojilerin bilişsel temellerini anlamaya önemli katkılar sunmaktadır.

Anahtar Kelimeler:Üstbiliş,Psikopatoloji,Ruhsal Bozukluklar

Metacognition refers to the individual’s ability to recognize their cognitive processes, develop strategies based on these processes, and organize strategies appropriately for the situation. According to Flavell's model, metacognition enables the monitoring, evaluation, and, when necessary, organization of learning and thinking processes. Metacognitive knowledge is classified as declarative, procedural, and conditional knowledge. These types of knowledge increase the individual's awareness of their thoughts and make learning processes more effective. Metacognitive beliefs express the value an individual attributes to their thoughts and can be positive or negative. Positive metacognitive beliefs include the belief that worry or rumination can produce beneficial results. In contrast, negative metacognitive beliefs carry the fear that these processes may cause harm if they cannot be controlled. In psychopathologies, it is observed that negative metacognitive beliefs are common and individuals develop dysfunctional thought patterns. Regarding psychopathologies, it has been observed that disorders in metacognitive functions negatively affect cognitive processes and play an important role in the development of mental disorders such as anxiety disorders, depression, obsessive-compulsive disorder, post-traumatic stress disorder, and eating disorders. Inadequate metacognitive control can cause a person to establish dysfunctional thought patterns and develop maladaptive coping skills. The negative consequences of these processes can lead to poor prognosis for mental disorders. This review examines the basic concepts of metacognition and its relationship to mental disorders, emphasizing the effects of metacognitive processes on emotional regulation and cognitive appraisal. The study of metacognition makes important contributions to understanding the cognitive basis of psychopathology.

Keywords:Üstbiliş,Psikopatoloji,Ruhsal Bozukluklar

Bipolar bozukluk, yoğun duygusal dalgalanmalar ile karakterize edilen ve yaygın rastlanan bir ruh sağlığı sorunudur. Bu bozukluk, mani ve depresyon semptomları arasında dalgalanmaların görüldüğü aşırı coşku ve enerji patlamaları ile derin hüzün ve umutsuzluk dönemlerini kapsar. Bunun yanında bu tür duygusal ve enerjik dalgalanmalar, bazı bireylerde yaratıcı süreçleri ve sanatsal üretkenliği arttırabilmektedir. Araştırmacılar birçok ünlü sanatçının bipolar bozukluk ile mücadele ettiğine ve bu durumun sanatçıların yaratıcılıklarını beslediğine dikkat çekmektedir. Bipolar bozukluk tanısı olan kişilerin, mani dönemine özgü yüksek enerji ve özgüven ile yenilikçi ve cesur projeler ortaya koydukları, depresif dönemlerde derin duygusal deneyimlerini sanatsal ifadelerine yansıttıkları ifade edilmektedir. Diğer yandan bipolar bozukluk, bireyler için aynı zamanda ciddi zorluklar ve riskler de taşır. Yaratıcılık artışı, bozukluğun getirdiği kişisel ve sosyal sorunlar nedeniyle sürdürülebilir olmayabilir. Tedavi ve sosyal destek, bireylerin hem ruhsal sağlıklarını korumaları hem de sanatsal üretkenliklerini dengeli bir şekilde devam ettirebilmeleri için kritik öneme sahiptir. Dolayısıyla bipolar bozukluk ve sanatsal yaratıcılık arasındaki ilişkinin karmaşık ve çok boyutlu doğası, her iki alanın da dikkatli bir şekilde ele alınmasını gerektirmektedir. Bu geleneksel derlemede bipolar bozukluk ve sanatsal yaratıcılık arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. 

Anahtar Kelimeler:Bipolar bozukluk,Sanat,Yaratıcılık

Bipolar disorder is a common mental health condition characterized by intense emotional fluctuations. This disorder includes extreme bursts of enthusiasm and energy, with fluctuations between symptoms of mania and depression, as well as periods of deep sadness and hopelessness. In addition, such emotional and energetic fluctuations can enhance creative processes and artistic productivity in some individuals. Researchers point out that many famous artists struggle with bipolar disorder and that this condition fosters their creativity. It is stated that individuals diagnosed with bipolar disorder put forward innovative and bold projects with high energy and self-confidence specific to the manic period, and reflect their deep emotional experiences in their artistic expressions during depressive periods. On the other hand, bipolar disorder also poses serious challenges and risks for individuals. The increase in creativity may not be sustainable due to the personal and social problems brought about by the disorder. Treatment and social support are critical for individuals to both maintain their mental well- being and continue their artistic productivity in a balanced way. Therefore, the complex and multidimensional nature of the relationship between bipolar disorder and artistic creativity requires both areas to be carefully addressed. This traditional review aims to examine the relationship between bipolar disorder and artistic creativity. Keywords: Bipolar disorder, Art, Creativity. 

Keywords:Bipolar bozukluk,Sanat,Yaratıcılık

Freud için insanların birbirleriyle kurdukları bir tür duygusal bağ olan özdeşim kavramı, kişinin bilişsel tasarımının oluşturduğu özneyi ve özdeşim kurulan ötekinin bir niteliğinden meydana gelen nesneyi kapsamaktadır. Özdeşim süreci bilinçdışı olarak gerçekleşmektedir ve özdeşim kuran kişinin bir kaybından (bir yakının ölümü, arzu nesnesinin kaybı vb.) yola çıkarak gerçekleşebilmektedir. Freud için özdeşimde bilişsel tasarımın oluşturduğu özdeşim öznesi ön plandayken Lacan için özdeşim nesnesi esas dikkate değer bileşendir. Özdeşim kavramı her zaman ötekiyle aynılaşmayı ifade etmez. Bilişsel tasarımın sahibi olan kişinin bilinçdışı olarak aradığı bir niteliğin sahibi olan kişi ile bağ kurması, özdeşimin en özet manasıdır. Bu çalışmada da Barış Bıçakçı’nın ilk olarak 2004 yılında yayınlanan “Bizim Büyük Çaresizliğimiz” romanı, özdeşim kavramı çerçevesinde ele alınmış; karakterlerin kurdukları özdeşim vesilesiyle yaşadıkları bütünleşme/bir olma/bütün olma halleri incelenmiştir. Bu bağlamda romanın ana karakterleri olan Ender ve Çetin’in deneyimledikleri özdeşim yaşantıları ön planda olmak üzere, bu karakterlerin yaşamlarındaki diğer kişilerle kurdukları özdeşim ve romanın diğer ana karakteri sayılabilecek Nihal ile yaşadıkları özdeşim deneyimleri gözden geçirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:Özdeşim,Bütünleşme,Bizim Büyük Çaresizliğimiz,Barış Bıçakçı

According to Freud, the concept of identification, which is a kind of emotional bond that people establish with each other, includes the subject, which is formed by the cognitive design of the person, and the object, which is formed by a quality of the other with whom the identification is established. The identification process occurs unconsciously and may be occur due to a loss of the identifying person (death of a loved one, loss of the object of desire, etc.). While for Freud, the subject of identification, which is formed by the cognitive design, is in the foreground in identification, for Lacan, the object of identification is the main component worthy of attention. The concept of identification does not always mean becoming the same as the other. The most concise meaning of identification is that the person who owns the cognitive design establishes a connection with the person who owns a quality that they seek unconsciously. In this article, Barış Bıçakçı’s novel Our Grand Despair, first published in 2004, is discussed within the framework of the concept of identification; the states of integration/being one/being whole experienced by the characters through their identification are examined. In this context, the identification experiences of Ender and Çetin, the main characters of the novel, being at the forefront, the identification of these characters with other people in their lives and their identification experiences with Nihal, who can be considered the other main character of the novel, are reviewed.

Keywords:Özdeşim,Bütünleşme,Bizim Büyük Çaresizliğimiz,Barış Bıçakçı

6 Şubat depremlerinde yaşanan yıkım ve kayıplar toplumun psikolojik sağlığı üzerinde derin izler bırakmıştır. Bu izlerin onarılması ve sonraki süreçte meydana gelebilecek afetlerin oluşturabileceği hasarları en aza indirebilmek amacıyla mevcut durumun farklı bağlamlarda, detaylı bir şekilde ele alınması gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı da depremi dolaylı olarak deneyimleyen bireylerin deprem kaygısı ve semptom düzeylerini deprem bölgesinde bir yakına sahip olma, deprem sonrası günlük medya takibi, deprem sonrası suçluluk duygusu yaşama sıklığı ve demografik değişkenler (cinsiyet, yaş, öğrenim durumu) bakımından incelenmesidir. Bireylerin deprem kaygı ve semptom düzeylerinin ölçülmesinde Deprem Kaygı Ölçeği ve Kısa Semptom Envanteri kullanılmıştır. 18-60 yaş aralığındaki 205 katılımcıdan Google Forms aracılığıyla toplanan veriler incelendiğinde; deprem kaygı düzeyinin deprem sonrası günlük medya takibine göre farklılaştığı, semptom düzeyinin deprem bölgesinde yaşayan bir yakına sahip olup olmamaya göre farklılaştığı, cinsiyetin ve eğitim düzeyinin hem deprem kaygısı hem de semptom düzeyi üzerinde etkili olduğu görülmüştür. Ayrıca; yaşın deprem kaygı düzeyi ile ilişkisi incelendiğinde, yaştaki artışa bağlı olarak deprem kaygı düzeyinde azalmanın olduğu belirlenmiştir. Son olarak, deprem sonrası suçluluk duygusu yaşama sıklığı arttıkça hem deprem kaygısı hem de semptom düzeyinin arttığı, yani aralarında pozitif yönde bir ilişki olduğu saptanmıştır. Elde edilen bulguların toplumdaki tüm bireyleri kapsayan önleme ve müdahale programlarının geliştirilmesi ve duyarlı bir afet dilini içeren afet kültürünün oluşturulması noktasında destekleyici olabileceği düşünülmektedir. 

Anahtar Kelimeler:6 Şubat depremi,Deprem kaygısı,Depreme dolaylı maruziyet,Felaketler sonrası medya takibi.

The February 6 earthquakes left deep scars on the psychological health of the society. In order to repair these scars and minimize the damages that may be caused by future disasters, the current situation needs to be addressed in detail in different contexts. The aim of the current study is to examine the earthquake anxiety and symptom levels of individuals who indirectly experienced the earthquake. In this examination,having relatives in the earthquake zone, daily media monitoring after the earthquake, frequency of post-earthquake guilt and demographic variables (gender, age, education level) were discussed. Earthquake Anxiety Scale and Short Symptom Inventory were used to measure the earthquake anxiety and symptom levels of individuals. The data collected from 205 participants (aged between 18 and 60) through Google Forms showed that people’s earthquake anxiety varies according to the frequency of media monitoring after the earthquake. In addition, the level of psychological symptoms differed according to having relatives in the earthquake zone. Gender and education level were also effective on both earthquake anxiety and symptom level. In addition, when the relationship between age and earthquake anxiety level was analysed, it was determined that there was a decrease in earthquake anxiety level depending on the increase in age. Finally, it was found that as the frequency of experiencing post-earthquake guilt increased, both earthquake anxiety and symptom level increased, that is, there was a positive relationship between them. The findings of the study may help the development of intervention programs covering all individuals in the society and the creation of a disaster culture including a sensitive disaster language. 

Keywords:6 Şubat depremi,Deprem kaygısı,Depreme dolaylı maruziyet,Felaketler sonrası medya takibi.

Ergenlik dönemi farklı gelişim alanlarında önemli değişimlerin ve gelişimsel kazanımların yaşandığı bir gelişim dönemidir. Ergenlik dönemindeki bazı bireyler kendilerini ve çevrelerini olumsuz olarak etkileyen uyum ve davranış sorunları yaşamaktadır. Bu sorunlara ilişkin çeşitli sınıflandırılmaların yapıldığı görülmektedir. Bu sınıflandırmalardan biri Achenbach ve Edelbrock (1978) tarafından yapılan ikili sınıflandırma olan; içselleştirilmiş ve dışsallaştırılmış davranış sorunları olarak adlandırılan sınıflandırmadır. Bu sınıflandırmaya göre içselleştirilmiş davranış sorunları bastırılmış duygular, sıkılganlık, kaygılı oluş ve kişilik bozuklukları gibi yüksek denetimli sorunlarını ifade ederken dışsallaştırılmış davranış sorunları saldırganlık, aşırı hareketlilik ve davranış bozuklukları gibi düşük denetimli davranış sorunlarını ifade etmektedir. Bu çalışma kapsamında ergenlik döneminde görülen içselleştirilmiş davranış sorunları incelenmiş, bu sorunlara ilişkin risk faktörleri biyolojik, bireysel ve bağlamsal faktörler olarak değerlendirilmiştir. Yapılan değerlendirmelere göre ergenlik döneminde içselleştirilmiş davranış sorunları yaygınlık oranlarının araştırılan içselleştirilmiş davranış sorununa (ör. depresyon, anksiyete) ve farklı yerleşim yerlerine göre değiştiği görülmektedir. İncelenen biyolojik, bireysel ve bağlamsal faktörlere ilişkin bulguların da ağırlıklı olarak tek bir içselleştirilmiş davranış sorununa odaklandığı dikkat çekmiştir. Bu doğrultuda ulusal ve uluslararası alanyazında özellikle ergenlik döneminde içselleştirilmiş davranış sorunlarını incelemek üzere daha fazla çalışma yürütülmesine ihtiyaç olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:Ergenlik dönemi,Içselleştirilmiş davranış sorunları,Risk faktörleri

Adolescence is a developmental period marked by significant changes and developmental gains across various domains. Some adolescents experience adjustment and behavioral problems that negatively impact themselves and those around them. Various classifications have been proposed to categorize these issues, one of which is the dual classification by Achenbach and Edelbrock (1978), which categorizes problems into internalizing and externalizing behavioral issues. According to this classification, internalizing problems refer to over-controlled issues such as suppressed emotions, shyness, anxiety, and personality disorders, while externalizing problems refer to under-controlled issues such as aggression, hyperactivity, and conduct disorders. This study focuses on internalizing behavioral problems observed during adolescence and evaluates risk factors related to these issues in terms of biological, individual, and contextual factors. Findings indicate that the prevalence rates of internalizing problems vary depending on the specific internalizing issue (e.g., depression, anxiety) and the geographical location. Notably, most studies tend to focus on a single internalizing problem when examining the associated biological, individual, and contextual factors. Thus, a need for further research on internalizing behavioral problems during adolescence is evident in both national and international literature.

Keywords:Ergenlik dönemi,Içselleştirilmiş davranış sorunları,Risk faktörleri

Gündüz aşırı uyku haline, önlenemeyen uyku ataklarına ve katapleksi (ani kas tonusu kaybı) yaşanmasına sebep olan narkolepsi, nörolojik bir uyku bozukluğu rahatsızlığıdır. Bu çalışma, narkolepsi hastalarının günlük hayatlarını incelemeyi, narkolepsinin hastalar üzerindeki psikososyal etkisini araştırmayı amaçlamaktadır. Çalışmaya tamamı 18 yaş üzerinde (7 kadın, 1 erkek) 8 gönüllü narkolepsi hastası katılmıştır (M = 36,4, SS = 6,65). Nitel olarak yürütülen bu çalışma kapsamında katılımcılarla yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiş ve bu görüşmelerde alınan yanıtlar Tematik Analiz yöntemi ile analiz edilmiştir. Bu kapsamda 5 ana tema ve 11 alt tema belirlenmiştir. Bu temalar; Tanı Süreci, Günlük Yaşam ve İşlevsellik, Destek, Ayrımcılık ve Önyargı, İhtiyaçlar ve Beklentiler temalarıdır. Katılımcılar sırasıyla tanı sürecinde yaşadıkları zorlukları, hastalığa adaptasyon süreçlerini, bu sürede çevrelerinden ve toplumdan beklentilerini, destek ihtiyaçlarını, maruz kaldıkları ayrımcılık ve önyargı deneyimlerini anlatmışlar; hastalığın daha fazla bilinmesini, çevrelerinin bilinçlenmesini ve onlara destek olmasını istediklerini dile getirmişlerdir. Bu bulgular, narkolepsi hastalarının duygu durumlarına, hastaların yaşadıkları sürece ve hastalığın hastalar üzerindeki psikososyal etkilerine ışık tutmaktadır. Aynı zamanda hastalığa ve hastaların hayatlarına olan farkındalığı artırmaktadır. Bu çalışma, narkolepsi ve onun psikososyal etkileri üzerine mevcut literatürdeki boşluğu doldurmaya yönelik bir katkı sunacaktır. 

Anahtar Kelimeler:Narkolepsi,ayrımcılık,önyargı,destek

Narcolepsy is a neurological sleep disorder that causes excessive daytime sleepiness, unpreventable sleep attacks and cataplexy (sudden loss of muscle tone). This study aims to examine the daily lives of patients with narcolepsy and to investigate the psychosocial impact of narcolepsy on patients. Eight volunteer narcolepsy patients (M = 36,4, SD = 6,65), above 18 years old (7 female, 1 male), participated in the study. In this qualitative study, semi- structured interviews were conducted with the participants and the responses received in these interviews were analyzed by Thematic Analysis method. Accordingly, 5 main themes and 11 sub-themes were identified. These themes are Diagnosis Process, Daily Life and Functioning, Support, Discrimination and Prejudice, Needs and Expectations. The participants described the difficulties they experienced during the diagnosis process, their adaptation to the disease, their expectations from their environment and society, their need for support, and their experiences of discrimination and prejudice. It was observed that the participants frequently expressed that they wanted the disease to be better known, and their environment to raise awareness and support them. These findings shed light on the emotional states of narcolepsy patients, the process that patients go through, and the psychosocial effects of the disease on patients. It also raises awareness by providing in-depth information about the disease and the lives of patients. This study will be a contribution to the gap in the literature on narcolepsy and its psychosocial effects.

Keywords:Narkolepsi,ayrımcılık,önyargı,destek

Son yıllarda ülkemizde yabancı uyruklu üniversite öğrencisi sayısında farklı nedenlere bağlı olarak artış görülmektedir. Türkiye’de yabancı uyruklu öğrenciler, özellikle toplumsal entegrasyon sürecinde yaşanan zorluklar başta olmak üzere, çeşitli psikososyal sorunlarla karşılaşabilmektedir. Bu çalışmada, bir üniversitede eğitim öğrenimine devam etmekte olan yabancı uyruklu öğrencilerin psikolojik iyi oluş ve toplumsal entegrasyon düzeyleri arasındaki ilişkide yaşam doyumunun aracı rolünün olup olmadığının incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmaya 94 (35 kadın ve 59 erkek) yabancı uyruklu üniversite öğrencisi gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmanın verileri çevrimiçi olarak Psikolojik İyi Oluş, Yaşam Doyumu ve Toplumsal Entegrasyon Ölçekleri ile demografik bilgi formu kullanılarak toplanmıştır. Veriler, nicel araştırma yöntemleri kapsamında korelasyon ve aracılık analizi kullanılarak SPSS 25 ile analiz edilmiştir. Elde edilen veriler, psikolojik iyi oluş ile yaşam doyumu ve toplumsal entegrasyon; yaşam doyumu ve toplumsal entegrasyon arasında olumlu yönde anlamlı ilişki olduğunu göstermektedir. Ayrıca, psikolojik iyi oluş ile toplumsal entegrasyon arasındaki ilişkide yaşam doyumunun aracılık ettiği tespit edilmiştir. Bu bulgular ışığında, mevcut araştırmada incelenen değişkenler temelinde, yabancı uyruklu üniversite öğrencilerinin toplumsal entegrasyon düzeylerini artırmaya yönelik psikososyal müdahale programlarının tasarlanması ve uygulanması önerilmektedir. 

Anahtar Kelimeler:Yabancı uyruklu öğrenciler,psikolojik iyi oluş,yaşam doyumu,toplumsal entegrasyon.

Over the past few years, the number of international university students in Türkiye has risen for various reasons. These students may encounter various psychosocial problems, especially difficulties experienced in the social integration process. This research is designed to investigate the potential mediating role of life satisfaction in the relationship between psychological well-being and the social integration levels of international students enrolled at a university. A total of ninety-four international university students (35 female and 59 male) participated in the study voluntarily. The data were gathered through an online survey using the Psychological Well-Being Scale, Life Satisfaction Scale, Social Integration Scale, and a demographic information form. The data were examined using SPSS 25, applying both correlation and mediation techniques within the scope of quantitative research methods. The findings suggest a positive association between psychological well-being, life satisfaction, as well as between psychological well being and social integration. Additionally, life satisfaction mediates the relationship between psychological well-being and social integration. Based on these findings, it is recommended that psychosocial intervention programs be designed and implemented to improve the social integration of international university students, with particular consideration given to the variables examined in the present research. 

Keywords:Yabancı uyruklu öğrenciler,psikolojik iyi oluş,yaşam doyumu,toplumsal entegrasyon.

Bu çalışmada postmodern yaklaşımlardan biri olarak kabul edilen Öyküsel Aile Terapisi açıklanmıştır. Modernizmden postmodernizme geçişle birlikte yaşanan bilimsel ve toplumsal değişim psikoloji alanında da kendisini göstermiştir. Psikolojik danışma yaklaşımları, Freud’dan günümüze kadar pek çok değişim ve gelişim sürecinden geçmiştir. Bireyle başlayan psikolojik danışma uygulamaları ailenin, bireyin yaşamındaki öneminin fark edilmesiyle birlikte danışma sürecine aile bireylerinin dâhil edildiği bir yöne doğru evrilmiştir.  Öyküsel terapi postmodern yaklaşımların ürünü olarak meydana çıkmıştır. 1980’li yılların sonunda aile terapisi alanında meydana gelen önemli gelişmelerden biri de Öyküsel Terapi’nin aile danışmanlığına uygulanmasıdır. Çeşitli terapistler ve araştırmaların da katkılarıyla Öyküsel Terapi aile terapisi içerisinde üçüncü dalga olarak ortaya çıkmıştır.  Bireyin yaşantısına vurgu yapması, toplumsal ve kültürel farklılıkları içermesi, tanı koymaya yönelik bir yaklaşıma sahip olmaması Öyküsel Terapi’nin güçlü yönlerindendir. Öyküsel Terapinin sorular kullanma, dışsallaştırma, mektup ve yeniden hikâyelendirme teknikleri aile terapisi uygulamalarında da kullanılan tekniklerdir. Öyküsel Terapi ailelerin var olan problemleri anlamalarına ve onları çözüme kavuşturmalarına yardımcı olduğu gibi birey ve topluluk gibi diğer alanlarda da çalışmaya imkân sağlayan oldukça uygulanabilir bir modeldir. 

Anahtar Kelimeler:Öyküsel terapi,öyküsel aile terapisi,Postmodern yaklaşımlar,Sosyal yapısalcılık

This study explains narrative family therapy, which is considered one of the postmodern approaches. The change experienced with the transition from modernism to postmodernism has also shown itself in the field of psychology. Psychological counseling approaches have undergone numerous changes and developments from Freud to the present day. Psychological counseling practices that started with the individual have evolved towards a direction where family members are included in the counseling process with the recognition of the importance of the family in the individual’s life. Narrative therapy emerged as a product of postmodern approaches. One of the important developments in the field of family therapy at the end of the 1980s was the application of Narrative Therapy to family counseling. Narrative therapy emerged as the third wave in family therapy with the contributions of various therapists and research. The strengths of Narrative Therapy are that it emphasizes the individual’s life, includes social and cultural differences, and does not have a diagnostic approach. Narrative therapy’s techniques of using questions, externalization, letters and re-storying are also techniques used in family therapy practices. Narrative therapy is a highly applicable model that helps families understand existing problems and find solutions to them, as well as allowing work in other areas such as the individual and the community. 

Keywords:Öyküsel terapi,öyküsel aile terapisi,Postmodern yaklaşımlar,Sosyal yapısalcılık